บุญช่วย หิรัญสุนทร เป็นชาวกรุงเทพฯ เกิดเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2465 บิดารับราชการตำรวจ ชีวิตวัยเด็กต้องติดตามบิดาไปราชการในจังหวัดต่างๆหลายครั้ง และได้กลับมากรุงเทพฯ เริ่มเข้าสู่วงการศิลปินเพราะมีเพื่อนนักแสดงประจำละครร้องคณะ”แม่เลื่อน” ซึ่งเป็นละครที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในสมัยนั้น เพื่อนผู้นั้นได้ฝากบุญช่วยเข้าอยู่กับคณะแม่เลื่อนในตำแหน่งลูกหาบ และได้มีโอกาสเดินทางไปจังหวัดต่างๆ อีกครั้งในวัยรุ่นกับคณะแม่เลื่อน จนกระทั่งเลิกละครหญิงและสลายตัว เกิดละครยุคใหม่ คือละครชายหญิงแท้ บุญช่วยจึงสมัครเข้าไปอยู่กับคณะ”ศิวารมณ์” โดยเริ่มจากเป็นเด็กยกฉากละคร และเปลี่ยนมาหัดตีกลองจนได้ตำแหน่งใหม่เป็นนักดนตรี ได้มีโอกาสรู้จักกับ สง่า อารัมภีร์ ซึ่งเป็นนักแต่งเพลงคณะศิวารมณ์ขึงฝากตัวเป็นลูกศิษย์ ครูสง่าเห็นแววว่านอกจากจะเป็นนักดนตรีแล้ว บุญช่วยยังมีเสียงกังวาน เสียงที่จะเป็นนักร้องที่ดีได้ จึงสนับสนุนให้ขึ้นร้องเพลงสลับหน้าม่านเวลาละครเปลี่ยนฉากเลยได้เป็นนักร้องอย่างเต็มตัวอีกตำแหน่งหนึ่งที่ได้รับความนิยมจากแฟนละคร ต่อมาเขาได้เริ่มแต่งเพลงเอง และแต่งให้เพื่อนนักร้องอื่นๆ ร้องจนได้รับความนิยมมาตลอดทั้งในด้านเวทีและแผ่นเสียง นอกจากจะร้องประจำคณะศิวรมณ์แล้ว บุญช่วยยังได้เคยร่วมร้องกับคณะเทพศิลปะ-คณะพันตรีศิลปะของพันตรีโปรย อังสุกรานต์ และวงดนตรีดุริยโยธิน ของกองดุริยางค์ทหารบกอีกด้วย จนกระทั่งถึงวันเกียรติยศ เมื่อกรมโฆษณาจัดการประกวดนักร้องแห่งประเทศไทยครั้งแรกขึ้น ในปี พ.ศ. 2492 คณะพันตรีศิลปะส่งเขาเข้าประกวด เขาได้รับรางวัลชนะเลิศได้ตำแหน่งนักร้องแห่งประเทศไทย ในช่วงปี 2492-2494 บุญช่วยได้ร้องเพลงบันทึกลงแผ่นเสียงไว้จำนวนมาก เช่น น้ำตาแสงใต้, นางแก้วในดวงใจ, รักข้ามขอบฟ้า, อ้อมอกแม่ปี 2495 ได้เดินทางไปกล่อมขวัญทหารไทยในราชการสงคราม ที่ประเทศเกาหลี ได้รับเหรียญทหารผ่านศึกไว้เป็นเกียรติประวัติกลับจากราชการสงคาม ได้เดินทางไปพากย์ภาพยนตร์ตามจังหวัดต่างๆ อยู่ระยะหนึ่ง ควบคู่กับการร้องเพลงทั้งในไนท์คลับ ภัตตาคาร และงานต่างๆอย่างต่อเนื่องต้นปีพ.ศ. 2535 เข้าร้องเพลงประจำที่ ครัวรสสุคนธ์ คฤหาสน์เพลงเก่าของโรงแรมแปซิฟิค พลาซ่า และเสียชีวิตลงด้วยหัวใจล้มเหลวแบบเฉียบพลันบนเวทีคฤหาสน์เพลงเก่า เมื่อเวลา21.40น. ในคืนวันศุกร์ที่ 26 มีนาคม 2538บุญช่วยเป็นคนมีเสน่ห์ จึงมีภริยามากกว่า1คน และมีบุตรธิดา 11 คน